اثر بازدارندگی دو سم رایج کشاورزی (بنومیل و دیازینون) بر رشد جمعیت Pseudomonas putida ‌

Pseudomonas putida یکی از شناخته شده‏ترین باکتری‏هاست که جدایه‏های بسیار زیادی از آن از سراسر دنیا گزارش شده است. برخی از جدایه‏های این باکتری جزو مهم‏ترین عوامل حل‏کننده‌ فسفات در خاک می‌باشند که باعث افزایش دسترسی گیاهان به این عنصر و بهبود رشد آنها می‏گردد و به همین دلیل جزء باکتری‏های مفید خاکزی محسوب می‏شوند. عوامل مختلفی بر رشد طبیعی این باکتری‌ در خاک اثر می‏کند که یکی از مهم‏ترین این عوامل، آفت‏کش‏ها می‌باشند. در تحقیق حاضر تاثیر دو سم دیازینون و بنومیل در مقدارها و دماهای مختلف بر رشد جدایه‏ای از این باکتری‌ مورد آزمایش قرار گرفت. بر این اساس، نتایج نشان دادند که هر دو سم حتی در پایین‏ترین مقدار مورد مطالعه باعث کاهش معنی‏داری در رشد جمعیت باکتری می‏گردند، هر چند که توقف کامل رشد باکتری دیده نشد. مقدار توصیه شده و مصرفی کشاورزان برای هر دو سم در مزارع ایران 1000 میلی‏گرم بر لیتر است که در این غلظت رشد جمعیت باکتری برای هر دو سم بکاررفته بسیار کند و به ترتیب برای بنومیل 60% و برای دیازینون 89% کمتر از شاهد مشاهده گردید. سم بنومیل در هیچ یک ازدزهای استفاده شده باعث توقف کامل رشد و مرگ کامل باکتری نشد، در حالی‏که سم دیازینون در غلظت‏های 2500 میلی‏گرم بر لیتر و بالاتر از آن باعث مرگ کامل سلول‏های باکتری و از بین رفتن جمعیت اولیه باکتری گردید. در دماهای بالای 30 درجه کاهش معنی‏داری در رشد جمعیت باکتری مشاهده شد که این کاهش رشد، در حضور غلظت‏های مختلف هر دو سم بطور معنی‏داری تشدیدگردید.